De zin en onzin van een interimmer

“Ik kijk zo uit naar het einde van deze opdracht. Nog 1 maand en dan kan ik weg.” Cynthia hing onderuitgezakt in haar stoel en keek me vermoeid aan. “Ze snappen het gewoon niet; daar waar verandering nodig is, blijven ze stug hetzelfde doen.”

 

Het verhaal van Cynthia is geen uitzondering. In tal van organisaties worden interimmers gevraagd om iets op te lossen. Kunnen ze dat? Op basis van hun expertise zou dat in theorie zeker moeten lukken. Het probleem wat ik vaak tegenkom, is dat ze als de oplossing worden binnengehaald, zodat de rest kan blijven doen wat hij doet. Kortom, er verandert niets wezenlijks in het systeem en de oplossingen zijn oppervlakkig. Een pleister op dieperliggende wonden.

 

De energie bij binnenkomst is hoog. De verwachting is groot. Maar dan begint het te kraken. De plek waar de pijn echt zit, blijft buiten beeld. Daar wordt geen urgentie ervaren. Daar komt niets in beweging.

De rol, de plek, het contract en het commitment, het zijn allemaal essentiële elementen die bepalen of je als interimmer iets kunt toevoegen. Als alle elementen glashelder zijn, dan is er een goede kans dat een interimmer echt iets kan afdichten. In alle andere gevallen gooi je voor heel veel moeite, heel veel geld en tijd overboord.

 

Het inzetten van een interimmer is een fijne manier om een acuut probleem op te lossen of inhoudelijke expertise aan te vullen. Dan wel binnen een concrete, afgebakende opdracht. Een paar frisse ogen die je waardevolle inzichten kan opleveren. In alle andere situaties is het een valse quick win die je duur komt te staan en de interimmer leeg trekt.

 

Ga in plaats daarvan onderzoeken wat het echte probleem is en zorg voor verandering van binnenuit. Help daarbij het verandervermogen van je leiderschap en je mensen te vergroten. Een langetermijninvestering die je organisatie zeker geen windeieren zal leggen.